Wat Borommaniwat Ratchaworawihan วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร Bangkok Thailand Photographs

Wat Borommaniwat Ratchaworawihan, Rong Mueang, Pathum Wan, Bangkok, Thailand
(also spelled Wat Borom Niwat, Wat Boromniwas, and Wat Boromniwat Ratchaworawihan)
วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร รองเมือง ปทุมวัน กรุงเทพฯ ประเทศไทย

<^>>^>

Wat Borommaniwat Ubosot (DTHB0483)
วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร พระอุโบสถ

Wat Borommaniwat Ubosot and Chedi (DTHB0484)
วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร พระอุโบสถ และ พระเจดีย์

Wat Borommaniwat Golden Chedi (DTHB0485)
วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร พระเจดีย์

Wat Borommaniwat Buddha (DTHB0486)
วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร พระพุทธรูป

Wat Borommaniwat Horseman (DTHB0487)
วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร คนขี่ม้า

วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร

Wat Borommaniwat Ratchaworawihan, วัดบรมนิวาสราชวรวิหาร, is a second class royal monastery located at the Khlong Mahanak intersection. The temple was originally called Wat Nok (meaning "outside temple"), because of its location outside the city wall. It was founded by the order of King Rama IV in 1834 (2377 B.E.) while he was in the monkhood, residing in Wat Bowornniwet. The wat was to serve as an aranyawasi (meaning forest-dweller), while Wat Bowornniwet was to serve as khammawasi (meaning "Buddhist priest located near a village"). The monastery was given the name Wat Borommaniwat. The outstanding Ubosot (the main chapel) has gables decorated with delicate stucco and mural paintings depicting Buddhist symbolism instead of scenes from Lord Buddha's life as is more commonly found. The murals were the work of Khrua In Khong, a famous artist in the King Rama IV period who abandoned the traditional story telling style in favor of a newer conceptual style. The principal Buddha image, named Phra Thotsaphonlayan, is shown in the subduing Mara posture or mudra and is of the Sukhothai style brought from Phitsanulok province.

วัดบรมนิวาสราชวรวิหารเป็นพระอารามหลวงชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร ตั้งอยู่ริมสี่แยกคลองมหานาค เดิมเรียกกันว่า วัดนอก เนื่องจากอยู่นอกเขตกำแพงเมือง รัชกาลที่ ๔ ทรงโปรดเกล้า ฯ ให้สร้างซึ่นเมื่อครั้งยังทรงผนวชอยู่ที่วัดบวรนิเวศ ฯ เมื่อปี พ. ศ. ๒๓๗๗ เพื่อใหเป็น วัดอรัญวาสี (ฝ่ายวิปัสสนา) คู่กับวัดบวรนิเวศ ฯ ซึ่งเป็น วัดคามวาสี (ฝ่ายปริยัติธรรม) ของคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุต เมื่อสร้างเสร็จแล้วได้พระราชทานนามว่า วัดบรมนิวาส หน้าบันของพระอุโบสถ มีลายปูนปั้นรูปมหามงกุฎ ล้อมรอบด้วยลายดอกไม้ ด้านในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังเป็นผลงานสำคัญของ ขรัวอินโข่ง จิตรกรเอกในสมัยรัชกาลที่ ๔ ซึ่งเปลี่ยนแนวการเขียนภาพแบบเล่าเรื่อง มาเป็นการเสนอความคิดแทน เป็นภาพปริศนาธรรมแทนการเขียนพุทธประวัติ พระประธานเป็นพระพุทธรูปหล่อ ปางมารวิชัย สมัยสุโขทัย ไดด้อัญเชิญมาจากเมืองพิษณุโลก พระนามว่า พระทศพลญาน

Wikimapia location