|
Wat Hong Rattanaram Ratchaworawihan, Bangkok Yai, Bangkok, Thailand วัดหงส์รัตนารามราชวรวิหาร บางกอกใหญ่ กรุงเทพฯ ประเทศไทย |
|||||
| <^>>^> | |||||
|
|
|||||
|
Wat Hong Rattanaram Ratchaworawihan, วัดหงส์รัตนาราม พระวิหารน,
is a second grade royal temple of Ratchaworawihan. It is an ancient
temple dating from the Ayutthaya period and originally called Wat Chao Sua
Hong or Wat Chao Khrua Hong, because a wealthy Chinese man named
Nai Hong built it. During the Krung Thonburi period, it was called
Wat Hong A-Wat Wihan and during King Rama I's reign in the Rattanakosin
period the name was changed to Wat Hong A-Wat Worawihan, and in the reign
of King Rama II its name was changed to Wat Hong A-Wat Worawihan (no
change in English, but a change in a Thai letter spelling A-Wat).
In 1915 (B.E. 2458) during King Rama IV's reign its name was finally changed to
Wat Hong Rattanaram Ratchaworawihan. During the Thonburi period,
this temple was the center for religious education because it was located near
the palace of H.M. King Taksin the Great; therefore, the king took it under his
royal patronage. In the Krung Rattanakosin period, a major restoration was
done to the temple by King Rama III. In the Ubosot (Ordination Hall),
there is a Palai (Veranda) designed in the art style of the King Rama III
period. The door arch is designed with both Chinese and western art
styles. The stucco sculptures on the inside of the door arch are admired
for their intricate details. Also, there are tempera paintings in glass
frames depicting the story of Rattana Pimphawong (the Emerald Buddha).
They were crafted during the reigns of Kings Rama III and IV. On the door
arch of Hor Trai (a monastic Buddhist library) is a carved Krua
Thao-style scroll in a floral motif that was crafted in the early
Rattanakosin period. Inside the Ubosot, there is an antique golden Buddha
image which was originally covered with plaster (probably to hide its value from
looters). After the plaster covering was broken, the golden Buddha image
was discovered. It is from the Sukhothai period and old U-Thong
inscriptions were found inscribed at the base of the Buddha image. The
Fine Arts Department registered the temple as a National Ancient Monument in
1949 (B.E. 2492). วัดหงส์รัตนารามราชวรวิหาร เป็นพระอารามหลวงชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร เป็นวัดโบราณมีมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา เดิมเรียกกันว่า วัดเจ้าสัวหง หรือ วัดเจ้าขรัวหง เพราะเศรษฐีชาวจีนชื่อ นายหง เป็นผู้สร้าง ในสมัยกรุงธนบุรีมีชื่อว่า วัดหงษ์อาวาสวิหาร ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ ๑ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ เปลี่ยนชื่อวัดเป็น วัดหงส์อาวาศวรวิหาร และในสมัยรัชกาลที่ ๒ เปลี่ยนชื่อวัดเป็น วัดหงส์อาวาสวรวิหาร ต่อมา พ.ศ. ๒๔๕๘ ในสมัยรัชกาลที่ ๖ ได้เปลี่ยนชื่อวัดอีกครั้งหนึ่งเป็น วัดหงส์รัตนารามราชวรวิหาร ในสมัยกรุงธนบุรีถือว่าวัดนี้เป็นศูนย์กลางการศึกษาทางศาสนา เพราะอยู่ติดกับเขตพระราชฐาน สมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช จึงทรงรับไว้ในพระบรมราชูปถัมภ์ ต่อมาสมยกรุงรัตนโกสินทร์ได้มีการปฏิสังขรณ์วัดนี้ครั้งใหณ่ในสมัยรัชกาลที่ ๓ พระอุโบสถมีพาไลแบบศิลปะรัชกาลที่ ๓ ซุ้มประตูลักษณะจีนปนฝรั่ง ลายปูนปั้นที่ซุ้มประตูและหน้าต่างได้รับการยกย่อง ว่างดงามมาก ด้านในพระอุโบสถมีภาพจิตรกรรมสีฝุ่นเขียนใส่ไว้ในกรอบกระจกเรื่อง รัตนพิมพวงศ์ (ตำนานพระแก้วมรกต) ฝีมือช่างในสมัยรัชกาลที่ ๓ และรัชกาลที่ ๔ บานประตูของหอไตรสลักเป็นลายเครือเถาฝีมือช่างสมัยต้นรัตนโกสินทร์ ในพระอุโบสถมีพระพุทธรูปทองคำโบราณ ซึ่งเดิมองค์พระได้ถูกพอกด้วยปูนปั้น เมื่อได้กะเทาะปูนออกจึงพบองค์พระเป็นทองคำเนื้อห้า เป็นพระพุทธรูปสมัยสุโขทัย ที่บริเวณฐานพระมีอักษรสมัยอู่ทองจารึกอยู่ กรมศิลปากรได้ขึ้นทะเบียน วัดหงส์รัตนารามราชวรวิหาร เป็นโบราณสถานสำคัญของชาติ เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๙๒ Wikimapia location |
|||||
Scenic Photography by Gerry Gantt from Thailand, the land of Golden Wats. All images Copyright © 1999 - by Gerry Gantt, all rights reserved. |
