Wat Mahathat, Ayutthaya, Phra Nakhon Si Ayutthaya, Thailand
Also spelled Wat Mahatat and Wat Maha That
วัดมหาธาตุ อยุธยา พระนครศรีอยุธยา ประเทศไทย
                    
<^>>>>^>
 

Wat Mahathat Prangs (DTHA0239)
วัดมหาธาตุ ปรางค์

Wat Mahathat Prangs (DTHA0223)
วัดมหาธาตุ ปรางค์

Wat Mahathat Prangs (DTHA0240)
วัดมหาธาตุ ปรางค์

Wat Mahathat Leaning Prang (DTHA0011)
วัดมหาธาตุ ปรางค์แคลง

Wat Mahathat Conical Prang (DTHA0228)
วัดมหาธาตุ ปรางค์เสี้ยม
 

Wat Mahathat Main Prang (DTHA0014)
วัดมหาธาตุ พระปรางค์องค์ใหญ่

Wat Mahathat Main Prang (DTHA0225)
วัดมหาธาตุ พระปรางค์องค์ใหญ่

Wat Mahathat Main Prang (DTHA0226)
วัดมหาธาตุ พระปรางค์องค์ใหญ่

Wat Mahathat Main Prang and Buddha (DTHA0227)
วัดมหาธาตุ พระปรางค์องค์ใหญ่ และ พระพุทธรูป

Wat Mahathat Prang (DTHA0229)
วัดมหาธาตุ ปรางค์
 

Wat Mahathat Leaning Prang (DTHA0230)
วัดมหาธาตุ ปรางค์แคลง

Wat Mahathat Prangs and Chedi (DTHA0231)
วัดมหาธาตุ ปรางค์ และ เจดีย์

Wat Mahathat Prangs (DTHA0010)
วัดมหาธาตุ ปรางค์

Wat Mahathat Prangs (DTHA0232)
วัดมหาธาตุ ปรางค์

Wat Mahathat Prang (DTHA0233)
วัดมหาธาตุ ปรางค์
 

Wat Mahathat Leaning Prang (DTHA0235)
วัดมหาธาตุ ปรางค์แคลง

Wat Mahathat Prang (DTHA0237)
วัดมหาธาตุ ปรางค์

Wat Mahathat Chedi (DTHA0234)
วัดมหาธาตุ เจดีย์

Wat Mahathat Chedi (DTHA0238)
วัดมหาธาตุ เจดีย์

Wat Mahathat Chedi (DTHA0236)
วัดมหาธาตุ เจดีย์
 

Wat Mahathat Ubosot Ruins (DTHA0241)
วัดมหาธาตุ ซากปรักหักพังอุโบสถ

Wat Mahathat Ubosot Ruins and Boundary Stones (DTHA0242)
วัดมหาธาตุ ซากปรักหักพังอุโบสถ และ เสมา

Wat Mahathat Wihan Luang Ruins (DTHA0243)
วัดมหาธาตุ ซากสลักหักพังวิหารหลวง

Wat Mahathat Buddha and Prang (DTHA0012)
วัดมหาธาตุ ปรางค์ และ พระพุทธรูป

Wat Mahathat Prang and Wat Ratchaburana (DTHA0224)
วัดมหาธาตุ ปรางค์ และ วัดราชบูรฌะ
 

Wat Mahathat Buddha in the Banyan (DTHA0244)
วัดมหาธาตุ มีชื่อเสียง พระพุทธรูป ต้นไทร

Wat Mahathat Buddha in the Banyan (DTHA0245)
วัดมหาธาตุ มีชื่อเสียง พระพุทธรูป ต้นไทร
Jian Zhe Li
วัดมหาธาตุ

Wat Mahathat Buddha in the Banyan (DTHA0013)
วัดมหาธาตุ มีชื่อเสียง พระพุทธรูป ต้นไทร

Wat Mahathat Buddha Head (23B)
วัดมหาธาตุ เกล้าพระพุทธ และ ปรางค์
 
Wat Mahathat, วัดมหาธาตุ, was started in 1374 A. D. during the reign of King Borommarachathirat I and finished during the reign of King Ramesuan (1388-1395).  The main prang collapsed during the reign of King Songtham (1610-1628).  The restoration of this prang was probably completed during the reign of King Prasatthong (1630-1655) and the height of the prang was increased at the same time.

The wat was restored again during the reign of Kin Borommakot (1732-1758) and four porticos were added to the main prang.  The Wat was burned during the sacking of Ayutthaya in 1767.

Wat Mahathat, a royal monastery, served as the seat of the Sangaraja, the head of the Buddhist monks of the Kamavasi Sect, since the time of the Mahathera Thammakanlayan who built the Wat.  This Wat at one time housed an unusual Buddha image made of green stone and seated on a throne.  The image was moved to Wat Naphrameru in the Rattanakosin Period by King Rama III.

The main prang collapsed again around 1911 and looters used the opportunity to dig for treasure.  In 1956, the Thailand Fine Arts Department excavated the central area of the prang and recovered relics of the Buddha within a seven-layer reliquary.

From an historical marker at the temple site:
Wat Maha That is located to the east of the grand palace. It was the royal temple and the most sacred during the glorious times. Buddha relics were enshrined in the Mahathat Chedi (the principal pagoda). This monastary was once the residence of the Supreme Patriarch.
Ayutthaya chronicles said Mahathat Chedi was starting to be built in the reign of Phra Borom Rajathirat I (Khun Luang Pha-Ngua) in 1374 and completed in the reign of King Ramesuan.
In the reigh of King Song Tham, the principal pagoda collapsed through the foundation but was later restored in the reign of King Prasat Thong.
This monastary was destroyed and had been burnt in the last war between Ayutthaya and Burma in AD 1767 (BE 2310). It was leaved as the ruin

วัดมหาธาตุ ตั้งอยู่ในเกาะเมืองอยุธยา ทางด้านทิศตะวันออกของ พระราชวังหลวง เป็นพระอารามหลวง ที่ประดิษฐานพระบรมสาริริกธาตุ ซึ่งเป็นศูนย์กลางของเมือง ในสมัยกรุงศรีอยุธยา
พระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา ได้ระบุว่า องค์พระศรีรัตนมหาธาตุเริ่มก่อสร้างเมื่อปี พ.ศ. ๑๓๑๗ ในรัชสมัยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ ๑ (ขุนหลวงพระงั่ว) แต่ยังไม่แล้วเสร็จสมเด็จพระราเมศวร จึงทรงสร้างเพิ่มเตมอีก จนเสร็จบริบูรณ์ต่อมา ในสมัยสมเด็จพระเจ้าทรวธรรมพระปรางค์องค์ใหญ่ ได้พังทลายงมาจนถึงชั้นครุฑพื้นอัษฏงค์ แต่ไม่ปรากฏว่ามีการซ่อมแซมในสมัยนี้ จนกระทั่งในสมัยสมเด็จพระเจ้าปราสาททอง จึงได้ทำการบูรณะปฏิสังขรณ์ใหม่ทั้งหมด
ครั้งเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ ๒ ในปี พ.ศ. ๒๓๑๐ วัดมหธาตุถูกไฟไหม้เสียหายและถูกทิ้งร้างเรื่อยมา จนในสมัยสมเด็ขพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๖ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์องต์ปรางค์ประธานจึงได้พังทลายงมาอีกครั้งจนมีสภาพดังที่เห็นในปัจจุบัน

Wikimapia location

Scenic Photography by Gerry Gantt from Thailand, the land of Golden Wats.
All images Copyright © 1999 - by Gerry Gantt, all rights reserved.